اثر رژیمهای مختلف آبیاری بر روند رشد سویا

روند تغییرات وزن خشک و سرعت رشد گیاه در دو رقم سویا (Merr. Glycime . mac (L.)) به نامهای ویلیامز وکلارک 63 تحت سه تیمار آبیاری (پس از 30‘70 و 110 میلیمتر تبخیر از طشت تبخیر کلاس A که بترتیب 1I‘ 2Iو 3I نامیده شده اند) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان و در سال 1364 جهت توزیح تفاوت در عملکرد مورد بررسی قرار گرفت. ماده خشک نهائی بیشتری تحت 2I تولید گردید. اما ماده خشک نهائی تولیدی در تیمارهای I1 و I3 مساوی بود. روند تجمع وکل ماده خشک تولیدی در دو رقم مورد مطالعه نیز مشابه بود. سرعت تجمع ماده خشک در تیمارهای ابیاری و ارقام از مرحله گلدهی کامل (R2) افزایش یافت و تقریبا تا پایان مرحله دانه بندی (R6) افزایش یافت و تقریبا تا پایان مرحله دانه بندی (R6) و آغاز رسیدگی (R7) بطور خطی ادامه یافت. کل ماده خشک تولیدی با آغاز ریزش برگها روبه نقصان نهاد. سرعت زیاد رشد محصول در تیمار I2 باعث گردید تا عملکرد دانه در این تیمار دیگر بیشتر گردد. سرعت رشد محصول در I3 تا پایان مرحله دانه بندی پائین تر از I1 بود اما بعد از آن در I1 بشدت کاهش یافت. سرعت رشد محصول درهر دو رقم مشابه بود در تیمار I2 حداکثر سرعت رشد گیاه در شروع دانه بندی (R5) اتفاق افتاد و طی دوران دانه بندی کاهش یافت. ریزش شدید برگها در پایان فصل رشد سبب گردید تا سرعت رشد محصول منفی گردد. درهر صورت حداکثر رشد گیاه درتیمارهای I1 و I3 به ترتیب قبل و بعد از مرحله R5 اتفاق افتاد. منفی شدن CGR در تیمارهای مذکور نیز در قبل و بعد از مرحله R7 انجام گردید. سرعت رشد سبزینه ای بیشتر در تیمار I1 وکمتر در تیمار I3 (نسبت به تیمار I2) باعث پیدایش این وضعیت گردید. بررسی عملکرد‘ حاصله تحت تیمارهای آبیاری و ارقام نشان داد که کل ماده خشک تولیدی‘ روند تجمع ماده خشک وسرعت رشد محصول به تنهایی نمی توانند تفاوتهای موجود در عملکرد را بطور کامل توضیح دهند. از این نظر اندازه گیری سایر شاخصهای رشد مانند میزان ماده فتوسنتز تولیدی خالص و نیز میزان عملکرد شاخه های فرعی سویا از اهمیت خاصی برخوردار است.